Κανένα μονοπάτι δεν είναι καλύτερο από το άλλο – απλώς φαίνονται διαφορετικά. Η επιλογή ενός μονοπατιού μπορεί να σημαίνει ένα μεγαλύτερο ταξίδι, ακριβώς όπως η επιλογή μιας συγκεκριμένης διαδρομής προς το σπίτι μπορεί να
Εξαρτάται από σένα. Στο μεγαλύτερο μέρος του, καθορίζεται από τις επιλογές που κάνεις κατά τη διάρκεια της μέρας σου. Είσαι και εσύ συγγραφέας του σεναρίου που έχει γραφτεί για την ιστορία της ζωής σου, φίλε μου».
«Οκ, Τζούλιαν, αλλά τώρα πρέπει να σε ρωτήσω: Πώς καταλήγει κάποιος να πάρει αυτούς τους δρόμους ταχείας κυκλοφορίας προς το μέρος όπου προορίζεται να βρεθεί, σύμφωνα με αυτό το πρόχειρο και γενικό πλάνο που έχει στηθεί για τη ζωή μας, όπως ανέφερες προηγουμένως;»
«Απλώς να κάνεις το καλό και να είσαι καλός», ήρθε η άμεση απάντηση. «Ο κόσμος μας λειτουργεί σύμφωνα με μια σειρά σταθερών φυσικών νόμων, νόμων που δημιουργήθηκαν από την ίδια δύναμη της φύσης που τον έπλασε και μας έστειλε εδώ. Δεν μπορείς να παίξεις ένα παιχνίδι, όπως το ποδόσφαιρο, χωρίς να γνωρίζεις τους κανόνες. Λοιπόν, η ζωή μοιάζει επίσης με παιχνίδι. Και για να παίξεις -και να κερδίσεις- είναι σημαντικό να μάθεις τους κανόνες.
Ζήσε τη ζωή σου σύμφωνα με αυτούς και η ζωή σου θα πάει καλά. Το σύμπαν θέλει να νικήσεις, το γνωρίζεις αυτό; Απλώς πρέπει να βγεις από τον δικό σου δρόμο και να καταλάβεις τους κανόνες του παιχνιδιού όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Και χρειάζεται κάποια προσπάθεια για να μάθεις τους κανόνες αυτούς: βαθιά σκέψη σε ήσυχους τόπους και μια γνήσια προθυμία να είσαι φιλόσοφος».
«Να είμαι φιλόσοφος;» αναρωτήθηκα.
«Ασφαλώς. Ο ορισμός της “φιλοσοφίας” είναι “η αγάπη για τη σοφία”. Όλοι όσοι ελπίζουν να περπατήσουν στο μονοπάτι του πεπρωμένου τους προς τη μεγαλύτερη ζωή τους, θα πρέπει να αναπτύξουν μια εκτίμηση για τη σοφία και μια δίψα για την κατανόηση της σημασίας της ζωής τους. Αυτός ο κόσμος θα γίνει ένας πολύ καλύτερος τόπος εάν αρχίσουμε όλοι να βλέπουμε τον εαυτό μας ως φιλόσοφο, σμιλεύοντας μια πιο απολαυστική και γεμάτη νόημα ζωή, με στοχαστικό και έντεχνο τρόπο.
Λοιπόν, επιστρέφοντας σε εκείνους τους διαχρονικούς φυσικούς νόμους, κατεύθυνε τις καθημερινές πράξεις σου σύμφωνα με αυτούς και θα πάρεις αυτόματα τον αυτοκινητόδρομο ταχείας κυκλοφορίας για τη σπουδαιότερη ζωή σου. Αγνόησε τους και θα πάρεις τον μακρύ δρόμο για την επιστροφή σου στο σπίτι».
Ποιοι είναι αυτοί οι φυσικοί νόμοι, τέλος πάντων;» ρώτησα ανυπομονώντας να μάθω περισσότερα.
Είναι οι νόμοι που διέπουν τη λειτουργία του κόσμου από την αρχή του. Περιλαμβάνουν κεντρικές αρχές, όπως το “πάντοτε να βοηθάς τους άλλους να αποκτήσουν αυτό που θέλουν, ενώ αποκτάς εσύ αυτό που θέλεις”, “να έχεις άμεμπτη ακεραιότητα”, “να ζεις στο παρόν”, “να γίνεις το πιο ευγενικό άτομο που γνωρίζεις”, “να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς και να γίνεις εξαιρετικός σε ό,τι κάνεις”, “να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου”, και “να ονειρεύεσαι με θάρρος”.
Οι περισσότεροι από μας τις γνωρίζουμε, αλλά ελάχιστοι ζούμε σύμφωνα με αυτές. Είναι όπως είπε κάποτε ο Βολταίρος: “Ο κοινός νους κάθε άλλο παρά κοινός είναι”».
«Έτσι είναι, Τζούλιαν. Στην εποχή μας, εάν κάτι δεν είναι περίπλοκο και εξεζητημένο, του δίνουμε ελάχιστη αξία. Όμως οι περισσότερες αλήθειες είναι πραγματικά απλές, έτσι δεν είναι;»
«Εάν δεν ήταν απλές, δεν θα ήταν αληθινές», απάντησε ο Τζούλιαν στοχαστικά.
«Τώρα, λες “κατεύθυνε τις πράξεις σου σύμφωνα με αυτούς τους φυσικούς νόμους και θα πάρεις τον αυτοκινητόδρομο ταχείας κυκλοφορίας για τη σπουδαιότερη ζωή σου. Αγνόησε τους και θα πάρεις τον μακρύ δρόμο για την επιστροφή σου στο σπίτι”. Λες λοιπόν πως όσοι αντιμετωπίζουν πόνο και βάσανα στο ταξίδι της ζωής -και ποιος δεν αντιμετωπίζει κάποιες δυσκολίες στο δρόμο του;- έχουν παραβιάσει έναν φυσικό νόμο που τους έβγαλε από τον αυτοκινητόδρομο και τους έβαλε σε έναν από τους πιο αργούς δρόμους γεμάτους στροφές;»
«Κοίτα, Νταρ, όπως παρατήρησες, κάθε άτομο στον πλανήτη θα αντιμετωπίσει καλές και κακές στιγμές – ακόμη κι αν ζει σαν άγιος. Τα οδυνηρά γεγονότα έρχονται να μας βοηθήσουν να μάθουμε τα μαθήματα που πρέπει να μάθουμε στο συγκεκριμένο σημείο της διαδρομής μας. Οι θλιβερές εμπειρίες έρχονται για να μας βοηθήσουν να θεραπευτούμε, να εμβαθύνουμε και να αναπτυχθούμε περισσότερο από άποψη φιλοσοφίας.
Κανείς δεν μπορεί να τις αποφύγει, επειδή κανείς δεν είναι τέλειος. Έτσι, όντας ατελείς, ακόμη και αν ζούμε με ευγένεια, ανωτερότητα και θάρρος, σημαίνει ότι εξακολουθούμε να έχουμε πολλά μαθήματα να μάθουμε, εντάξει;»
«Είναι απολύτως λογικό», είπα με ένα πλατύ χαμόγελο, ζυγίζοντας τα λόγια του Τζούλιαν.
«Επομένως, ακόμη και οι πιο αφυπνισμένοι από μας θα αντιμετωπίσουν τον πόνο και τα βάσανα, επειδή αυτές οι εμπειρίες έρχονται για να προσφέρουν τα συγκεκριμένα μαθήματα που χρειάζονται, για να ανέβουμε στο επόμενο επίπεδο κατανόησης και εξέλιξης. “Δεν υπάρχουν λάθη, δεν υπάρχουν συμπτώσεις. Όλα τα γεγονότα είναι ευλογίες που μας δίνονται για να μάθουμε από αυτές”, είπε η Ελίζαμπεθ Κιούμπλερ-Ρος. Βλέπεις τώρα γιατί ο πόνος και τα βάσανα είναι υπέροχα και απαραίτητα;» «Ναι».
«Ένας άγιος το εξέφρασε υπέροχα όταν αναγνώρισε πως η ζωή είναι σαν ένας ποταμός με δύο όχθες. Στη μια όχθη θα βρούμε την ευτυχία και στην άλλη τη θλίψη. Καθώς διασχίζουμε τον ποταμό, αναπόφευκτα θα ακουμπήσουμε και τις δύο όχθες. Το πραγματικό κόλπο είναι να μη μείνεις κολλημένος σε κάποια από τις δύο για πολύ».
Καλό. Μου αρέσει πολύ αυτή η μεταφορά, Τζούλιαν. Επομένως, κανένας δεν ζει μια ζωή χωρίς προβλήματα και θλίψη, επειδή αυτά τα πράγματα έρχονται για να μας διδάξουν μαθήματα, και ο καθένας μας, άσχετα από το πόσο εξελιγμένος είναι, έχει ένα μάθημα να μάθει. Σωστά;»
«Σωστά. Οι μοναδικοί άνθρωποι χωρίς προβλήματα και αντιξοότητες βρίσκονται δύο μέτρα κάτω από τη γη. Το να ζεις σημαίνει να αντιμετωπίζεις προβλήματα, πόνο και βάσανα. Αυτά τα πράγματα είναι αιτίες για ανάπτυξη, επέκταση και δια βίου μάθηση. Οι δοκιμασίες της ζωής δεν είναι τίποτα περισσότερο από ευκαιρίες να συλλέξουμε σοφία και αφορμές, για να θυμηθούμε περισσότερο την αυθεντική δύναμή μας, εάν τη επιλέξουμε. Αλλά να μην ξεχνάμε, κάθε ζωή θα έχει επίσης, στιγμές θριάμβου και ομορφιάς. Καμία κακουχία δεν είναι αιώνια. Καμία αναποδιά δεν διαρκεί για πάντα. Καμία δυστυχία δεν συνεχίζεται επ’ άπειρον.
Μπορεί, όσο τις βιώνουμε, να φαίνεται ότι δεν θα απαλλαχθούμε ποτέ από αυτές, πράγμα όμως που δεν είναι αλήθεια. Η ζωή έχει τις εποχές της, τα κεφάλαιά της, εάν θέλεις. Και οι δύσκολες ώρες είναι τελικά οι ώρες που σμιλεύουμε τον εαυτό μας προς κάτι καλύτερο. Στην πραγματικότητα όμως υπάρχει ένα σημείο που πρέπει να κρατήσεις.
Εάν επιλέξουμε να δώσουμε προσοχή σε αυτούς τους φυσικούς νόμους, για τους οποίους μιλάω, και ζήσουμε με τέτοιον τρόπο ώστε να τους σεβόμαστε βαθιά, θα περάσουμε πολύ περισσότερο χρόνο στον αυτοκινητόδρομο ταχείας κυκλοφορίας παρά σε εκείνες τις παρακαμπτηρίους, οι οποίες είναι γεμάτες προκλήσεις και πόνο. Με αυτό τον τρόπο μπορούμε σαφώς να ελαχιστοποιήσουμε την έκταση των βασάνων μας».
Απόσπασμα από το βιβλίο του Robin Sharma “Ανακάλυψε το πεπρωμένο σου”, Εκδόσεις Διόπτρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου