ΚΟΜΗΣ Χ – Στ’αρχίδια σου φίλε, αλλά...

Δεν είναι παράξενες κάποιες από αυτές τις φωτογραφίες; Αυτές που ποζάρεις δίπλα στους νεκρούς. Να χαμογελάς με ειλικρίνεια. Να μένεις ζωντανός στη στιγμή. Για πάντα. Μέχρι να πεθάνεις κι εσύ. Να είσαι ο νεκρός δίπλα στους ακόμα ζωντανούς. Να σε θυμούνται... Να σε θυμούνται όταν σε
χρειάζονται, γιατί αυτό γίνεται! Είναι αστείο. Και παράξενο. Γιατί ώρες ώρες, ξαναζείς εκείνη τη στιγμή. Χωρίς να θυμάσαι τα λόγια που είπες ή τις κινήσεις που έκανες... Παράξενο.
Γιατί να σκέφτομαι έτσι; Γιατί να χαμογελάω σε νεκρούς;Δεν είναι χαζή η κάθε πρόβλεψη; Δεν είναι ανόητη η κάθε σιγουριά; Δεν είναι δίκαιη η κάθε αλλαγή; Γιατί επιμένουμε στα ίδια; Θέλει θράσος η έμπνευση. Θέλει πάθος ο έρως. Θέλει εξέλιξη η ζωή. Πολλές, απρόβλεπτες, ραγδαίες εξελίξεις. Εκεί είναι η γλύκα. Ζήσε την κάθε πουτάνα στιγμή και άλλα τέτοια κλισέ. Τολμώ το επόμενο. Αν μου δοθεί η ευκαιρία θα την αρπάξω. Την προκαλώ μη σου πω! Ε... κι άλλα κλισέ...Μη βιάζεσαι να μεγαλώσεις... Είσαι μικρός για λίγο καιρό. Θα είσαι μεγάλος για περισσότερο καιρό... Λογικά... Μα και πάλι. Μη βιάζεσαι. Εγώ είμαι μεγάλος. Πίστεψε με φίλε πιτσιρικά. Δεν χάνεις τίποτα. Τίποτα απολύτως. Ευθύνες, χρέη, λογαριασμοί και θάνατος αγαπημένων... Καλά... Μαλακίες λέω. Δεν είναι μόνο αυτά. Έχει και ωραία πράγματα. Αλλά ρε γαμώτο, τα παραπάνω μοιάζουν πάντα περισσότερα. Αυτό είναι το τίμημα του να μεγαλώνεις. Χάνεται ο αυθορμητισμός της απλής ανούσιας χαράς. Όλα πρέπει να κριθούν... Να αναλυθούν. Δεν είναι κι ό,τι καλύτερο. Μου λείπω εγώ... Δέκα χρόνια πριν. Άντε δεκαπέντε!Ξέφυγα πάλι... Συγνώμη κόσμε! Αλλά στ’ αρχίδια σου εσύ; Ε, μάντεψε, κι εγώ! 


trollingstone.gr

Αν βρήκατε ενδιαφέρων αυτό που είδατε, τότε κοινοποιήστε το και σε φίλους, μπορεί και σε αυτούς να είναι χρήσιμο!