Ο παγκόσμιος κίνδυνος εξαφάνισης ειδών αυξάνεται παράλληλα με την άνοδο της μέσης θερμοκρασίας, θέτοντας το 16 τοις εκατό των υπάρχοντων ειδών σε κίνδυνο εάν η μέση θερμοκρασία αυξηθεί κατά 4,3 βαθμούς Κελσίου σε
σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Η έρευνα του Πανεπιστημίου του Κονέκτικατ ανέλυσε 130 προγενέστερες μελέτες πάνω στον αφανισμό των ειδών, με στόχο την εκτίμηση των συνεπειών που θα έχει η ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή. Πριν από αυτή τη μελέτη, οι υφιστάμενες προβλέψεις των κινδύνων εξαφάνισης λόγω της κλιματικής αλλαγής διέφεραν σημαντικά, κυμαινόμενες από μηδέν έως 50 τοις εκατό.
Για την παροχή πιο αξιόπιστων εκτιμήσεων, ο επικεφαλής της έρευνας Μαρκ Ούρμπαν επικεντρώθηκε αποκλειστικά σε μελέτες που ασχολήθηκαν με πολλαπλά είδη. Κάθε μελέτη σταθμίστηκε ανάλογα με το μέγεθος του δείγματος ενώ λήφθηκε υπόψη η διακύμανση μεταξύ και εντός των μελετών, αλλά και παράγοντες όπως η θερμοκρασία, η τοποθεσία και οι τεχνικές μοντελοποίησης κάθε μελέτης.
Στην ανάλυσή του, ο Ούρμπαν διαπίστωσε ότι ο πιο συνεπής προγνωστικός δείκτης του κινδύνου εξαφάνισης σε αυτές τις μελέτες ήταν η αύξηση της θερμοκρασίας. Με το σημερινό διεθνή στόχο των δύο βαθμών Κελσίου υπερθέρμανσης, ο κίνδυνος εξαφάνισης παγκοσμίως θα αυξηθεί από 2,8 τοις εκατό σε 5,2 τοις εκατό των ειδών. Αν η θερμοκρασία της Γης ανέβει κατά τρεις βαθμούς Κελσίου, ο παγκόσμιος κίνδυνος εξαφάνισης θα πραγματοποιήσει άλμα στο 8,5 τοις εκατό όλων των ειδών. Εάν δεν υπάρξει σοβαρή πολιτική παρέμβαση και συνεχιστούν οι τρέχουσες εκπομπές, η μέση θερμοκρασία θα ανέβει συνολικά 4,3 βαθμούς Κελσίου, θέτοντας σε κίνδυνο εξαφάνισης μέχρι και το 16 τοις εκατό του συνόλου των παγκόσμιων ειδών.
Τα είδη στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη διατρέχουν τον μικρότερο κίνδυνο εξαφάνισης, μόλις πέντε και έξι τοις εκατό, αντίστοιχα. Αντίθετα, στη Νότια Αμερική ο κίνδυνος εξαφάνισης είναι 23 τοις εκατό, και στην Ωκεανία 14 τοις εκατό. Οι δύο αυτές περιοχές φιλοξενούν μεγάλες ποικιλίες ειδών σε περιορισμένο εύρος ενδιαιτημάτων, γεγονός που μπορεί να εξηγήσει τον υψηλότερο κίνδυνο.
ΠΗΓΗ
σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Η έρευνα του Πανεπιστημίου του Κονέκτικατ ανέλυσε 130 προγενέστερες μελέτες πάνω στον αφανισμό των ειδών, με στόχο την εκτίμηση των συνεπειών που θα έχει η ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή. Πριν από αυτή τη μελέτη, οι υφιστάμενες προβλέψεις των κινδύνων εξαφάνισης λόγω της κλιματικής αλλαγής διέφεραν σημαντικά, κυμαινόμενες από μηδέν έως 50 τοις εκατό.
Για την παροχή πιο αξιόπιστων εκτιμήσεων, ο επικεφαλής της έρευνας Μαρκ Ούρμπαν επικεντρώθηκε αποκλειστικά σε μελέτες που ασχολήθηκαν με πολλαπλά είδη. Κάθε μελέτη σταθμίστηκε ανάλογα με το μέγεθος του δείγματος ενώ λήφθηκε υπόψη η διακύμανση μεταξύ και εντός των μελετών, αλλά και παράγοντες όπως η θερμοκρασία, η τοποθεσία και οι τεχνικές μοντελοποίησης κάθε μελέτης.
Στην ανάλυσή του, ο Ούρμπαν διαπίστωσε ότι ο πιο συνεπής προγνωστικός δείκτης του κινδύνου εξαφάνισης σε αυτές τις μελέτες ήταν η αύξηση της θερμοκρασίας. Με το σημερινό διεθνή στόχο των δύο βαθμών Κελσίου υπερθέρμανσης, ο κίνδυνος εξαφάνισης παγκοσμίως θα αυξηθεί από 2,8 τοις εκατό σε 5,2 τοις εκατό των ειδών. Αν η θερμοκρασία της Γης ανέβει κατά τρεις βαθμούς Κελσίου, ο παγκόσμιος κίνδυνος εξαφάνισης θα πραγματοποιήσει άλμα στο 8,5 τοις εκατό όλων των ειδών. Εάν δεν υπάρξει σοβαρή πολιτική παρέμβαση και συνεχιστούν οι τρέχουσες εκπομπές, η μέση θερμοκρασία θα ανέβει συνολικά 4,3 βαθμούς Κελσίου, θέτοντας σε κίνδυνο εξαφάνισης μέχρι και το 16 τοις εκατό του συνόλου των παγκόσμιων ειδών.
Τα είδη στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη διατρέχουν τον μικρότερο κίνδυνο εξαφάνισης, μόλις πέντε και έξι τοις εκατό, αντίστοιχα. Αντίθετα, στη Νότια Αμερική ο κίνδυνος εξαφάνισης είναι 23 τοις εκατό, και στην Ωκεανία 14 τοις εκατό. Οι δύο αυτές περιοχές φιλοξενούν μεγάλες ποικιλίες ειδών σε περιορισμένο εύρος ενδιαιτημάτων, γεγονός που μπορεί να εξηγήσει τον υψηλότερο κίνδυνο.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου