Ένα σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζει μια στις τρεις γυναίκες είναι οι πόνοι στο μπροστινό μέρος του ποδιού. Η μόδα που επιτάσει ψηλοτάκουνα και στενά παπούτσια προκαλεί αφότηρους πόνους στα μετατάρσια.
Απαντήσεις στο επιστημονικό άρθρο που ακολουθεί.
Της Νίνας Ποτουρίδη Ποδιάτρου
Ένα από τα πιο συχνά φαινόμενα που αντιμετωπίζουν οι ιατρικές ειδικότητες που ασχολούνται με το κάτω άκρο είναι ο πόνος στα μετατάρσια ή αλλιώς μεταταρσαλγία. Ο πόνος μπορεί να εντοπίζεται σε ένα ή και παραπάνω σημεία στο πρόσθιο μέρος του ποδιού.
Αυτό οφείλεται στις εμβιομηχανικές αλλαγές που συμβαίνουν στο πόδι , είτε από ενδογενής είτε από εξωγενής παράγοντες.
Το χαρακτηριστικό στην μεταταρσαλγία είναι η αίσθηση βάδισης πάνω σε πέτρες και είναι πολύ πιθανό να συνοδεύεται από την παρουσία κάλου (δερματική υπερκεράτωση). Ο πόνος (που προέρχεται λόγο συμπίεσης μαλακών μορίων της περιοχής) χαρακτηρίζεται βαθύς και πολλές φορές λόγο πολύωρης ορθοστασίας ή βάδισης μπορεί να επέλθει και η καυσαλγία (αίσθηση καψίματος).
Στην κατάσταση αυτή μια η περισσότερες κεφάλες των μεταταρσίων τείνουν να είναι πιο χαμηλά από της άλλες (πτώση). Αυτό δημιουργεί μεγαλύτερη πίεση στο έδαφος και ανάλογα με το σωματικό βάρος και το υπόδημα τα συμπτώματα αρχίζουν να εμφανίζονται.
Γι’ αυτό τον λόγο είναι συχνότερο φαινόμενο στις γυναίκες , κυρίως άνω την ηλικία των 30, οι οποίες έχουν επί καθημερινής βάσεως ψηλοτάκουνα ή στενά υποδήματα.
Για το λόγο αυτό είναι λιγότερο συχνό στους άντρες και όταν συμβαίνει χρειάζεται περαιτέρω εμβιομηχανική εξέταση για άλλου είδους παθήσεις του ποδιού (βαριά πλατυποδία, ραιβό δύσκαμπτο πρόσθιο πόδι, κα).
Η λήψη ιστορικού και η κλινική εξέταση είναι σημαντικό κομμάτι για να γίνει σωστά η διάγνωση. Εφόσον έχει αποκλειστεί κάθε πιθανότητα διαφορετικής διάγνωσης τότε η εξέταση γίνεται καθαρά πάνω στο σημείο του πόνου, με τον ποδίατρο να πιέζει ελαφρά τη περιοχή και να παρατηρεί για τυχόν κάλους ή τύλους.
Έπειτα ένα στατικό και δυναμικό πελματογράφημα θα έρθουν να ολοκληρώσουν και να δώσουν την συνολική εικόνα των ποδιών.
Όσον αφορά την συντηρητική θεραπεία ο ποδίατρος είναι υπεύθυνος να βρει τι χρειάζεται ο εκάστοτε ασθενής, μιας και η μεταταρσαλγία περνά από διάφορα σταδία. Ανάλογα με την κλινική εικόνα του ποδιού, ο ποδίατρος ακολουθεί κάποια θεραπευτικά βήματα.
Αφαίρεση κάλου/τύλου από τις επώδυνες περιοχές
Αποφόρτιση της περιοχής με προστατευτικά βοηθήματα (padding)
Μετά την αφαίρεση του κάλου/τύλου η περιοχή χρήζει αποφόρτισης και ο ποδίατρος είναι ειδικός για να επιλέξει το κατάλληλο υλικό, σχέδιο και μέγεθος για την αποφόρτιση .
Κατασκευή σιλικονούχων επιθεμάτων για μόνιμη χρήση και αποφυγή τριβής
Χρησιμοποιείται είτε προληπτικά είτε μετά την χρήση προστατευτικών επιθεμάτων
Κατασκευή ειδικών ορθωτικών πελμάτων για σταθεροποίηση της ποδοκνημικής, υποστήριξη πελματιαίας κάμαρας και αποφόρτιση των μεταταρσίων. Έχοντας κάνει κλινική εκτίμηση, πελματογράφημα και λήψη προπλάσματος ο ποδίατρος κατασκευάζει ειδικά ορθωτικά πέλματα για κάθε ασθενή ξεχωριστά φτιαγμένο με 3 ή και παραπάνω υλικά.
Αποφυγή στενών και ψηλοτάκουνων παπουτσιών.
Χρήση κερατολυτικών κρεμών στις περιοχές άλγους.
Υπάρχουν διάφορα σκευάσματα στην αγορά τα όποια περιέχουν από 5% έως 20% ουρία η οποία βοηθά στην διάσπαση νεκρών κύτταρων και ενισχύει την δουλειά του ποδιάτρου. Οι κρέμες αυτές κατασκευάζονται επίσης και από τους φαρμακοποιούς με την ανάλογη συνταγή του ποδιάτρου.
Η μεταταρσαλγία είναι αντιμετωπίσιμη χωρίς χειρουργική επέμβαση μόνο με μια επίσκεψη στον ποδίατρο. Έτσι από τα πρώτα κιόλας συμπτώματα απευθυνόμαστε σε αυτόν για μια αποτελεσματική θεραπεία.
Ακούστε τα πόδια σας και επισπευτείτε έγκαιρα τον ποδίατρο για να σας δώσει την λύση που αρμόζει στην δική σας περίπτωση.
Νίνα Ποτουρίδη
Ποδίατρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου