Γεωλόγοι από το Trinity College του Δουβλίνου «ξαναγράφουν» τα βιβλία εξελικτικής ιστορίας, μετά τη διαπίστωση ότι μορφές ζωής που παρήγαγαν οξυγόνο ήταν παρούσες στη Γη περίπου 3 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, δηλαδή 60 εκατομμύρια χρόνια νωρίτερα από ό,τι πίστευαν οι ειδικοί μέχρι τώρα.
Αυτές οι μορφές ζωής ήταν υπεύθυνες για
την προσθήκη οξυγόνου στην ατμόσφαιρα μας, η οποία έθεσε τα θεμέλια για την εξέλιξη και πολλαπλασιασμό πιο περίπλοκων μορφών ζωής.
Οι καθηγητές Joydip Mukhopadhyay και Gautam Ghosh και άλλοι συνάδελφοί τους από το πανεπιστήμιο Presidency University στην Καλκούτα της Ινδίας, βρήκαν αποδεικτικά στοιχεία για τη χημική αποσάθρωση πετρωμάτων, που οδηγούν στο σχηματισμό του εδάφους και η οποία σημειώθηκε με την παρουσία οξυγόνου.
Χρησιμοποιώντας το σύστημα ραδιοχρονολόγησης με τη μέθοδο ουρανίου/μολύβδου -η οποία χρησιμοποιείται για τον ηλικιακό προσδιορισμό σε γεωλογικές χρονικές κλίμακες- οι συγγραφείς συνήγαγαν ότι τα γεγονότα αυτά έλαβαν χώρα τουλάχιστον 3,02 δισ. χρόνια πριν.
Το αρχαίο αυτό χώμα (paleosol) προήλθε από την Singhbhum Craton στην Οντίσα (μία από τις 28 Ομόσπονδες Πολιτείες, που συγκροτούν σήμερα την Ινδία) και ονομάστηκε «Keonjhar Paleosol», από την πλησιέστερη πόλη, αναφέρει δημοσίευμα του sciencedaily.com.
Το μοτίβο της χημικής αποσάθρωσής του είναι συμβατό με αυξημένα επίπεδα ατμοσφαιρικού οξυγόνου σ’ εκείνη την εποχή. Τέτοια σημαντικά επίπεδα οξυγόνου θα μπορούσαν να έχουν παραχθεί μόνο από οργανισμούς που μετατρέπουν την ενέργεια του φωτός και το διοξείδιο του άνθρακα σε οξυγόνο και νερό.
Η διαδικασία αυτή, γνωστή ως φωτοσύνθεση, χρησιμοποιείται σήμερα από εκατομμύρια φυτικών ειδών και βακτηρίων.
Η ανάπτυξη και ο πολλαπλασιασμός τέτοιων ειδών, που παράγουν οξυγόνο, ήταν που άλλαξε τη σύνθεση της ατμόσφαιρας της Γης, προσθέτοντας πολύ περισσότερο οξυγόνο σε αυτή, κάτι που οδήγησε στην εμφάνιση των πρώτων πολυκύτταρων οργανισμών.
«Πρόκειται για ένα πολύ συναρπαστικό εύρημα, το οποίο βοηθά να καλύψουμε το κενό στη γνώση μας γύρω από την εξέλιξη στα πρώτα στάδια της Γης. Το υλικό αυτό (paleosol) από την Ινδία, μας λέει ότι υπήρχε ένας βραχύβιος παλμός ατμοσφαιρικής οξυγόνωσης και ότι αυτό συνέβη πολύ νωρίτερα απ’ ό,τι πίστευαν οι επιστήμονες» σχολίασε ο επίκουρος καθηγητής Quentin Crowley από τη σχολή Φυσικών Επιστημών του πανεπιστημίου Trinity.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Geology.
«Οι χημικές αλλαγές που συμβαίνουν μας αποκαλύπτουν τη σύνθεση της ατμόσφαιρας εκείνη την εποχή. Το δείγμα που μελετήσαμε είναι τουλάχιστον 3,02 δισεκατομμυρίων ετών και μας δείχνει ότι οι διάφορες αλλαγές συνέβησαν σε μια ατμόσφαιρα με αυξημένα επίπεδα οξυγόνου» πρόσθεσε και κατέληξε: «Είναι το αρχαιότερο γνωστό παράδειγμα οξειδωτικών καιρικών συνθηκών σε χερσαίο περιβάλλον, που συνέβη περίπου 600 εκατ. χρόνια πριν από το Μεγάλο Γεγονός Οξείδωσης -Great Oxidation Event- που έθεσε τα θεμέλια για την εξέλιξη της σύνθετης ζωής».
Αυτές οι μορφές ζωής ήταν υπεύθυνες για
την προσθήκη οξυγόνου στην ατμόσφαιρα μας, η οποία έθεσε τα θεμέλια για την εξέλιξη και πολλαπλασιασμό πιο περίπλοκων μορφών ζωής.
Οι καθηγητές Joydip Mukhopadhyay και Gautam Ghosh και άλλοι συνάδελφοί τους από το πανεπιστήμιο Presidency University στην Καλκούτα της Ινδίας, βρήκαν αποδεικτικά στοιχεία για τη χημική αποσάθρωση πετρωμάτων, που οδηγούν στο σχηματισμό του εδάφους και η οποία σημειώθηκε με την παρουσία οξυγόνου.
Χρησιμοποιώντας το σύστημα ραδιοχρονολόγησης με τη μέθοδο ουρανίου/μολύβδου -η οποία χρησιμοποιείται για τον ηλικιακό προσδιορισμό σε γεωλογικές χρονικές κλίμακες- οι συγγραφείς συνήγαγαν ότι τα γεγονότα αυτά έλαβαν χώρα τουλάχιστον 3,02 δισ. χρόνια πριν.
Το αρχαίο αυτό χώμα (paleosol) προήλθε από την Singhbhum Craton στην Οντίσα (μία από τις 28 Ομόσπονδες Πολιτείες, που συγκροτούν σήμερα την Ινδία) και ονομάστηκε «Keonjhar Paleosol», από την πλησιέστερη πόλη, αναφέρει δημοσίευμα του sciencedaily.com.
Το μοτίβο της χημικής αποσάθρωσής του είναι συμβατό με αυξημένα επίπεδα ατμοσφαιρικού οξυγόνου σ’ εκείνη την εποχή. Τέτοια σημαντικά επίπεδα οξυγόνου θα μπορούσαν να έχουν παραχθεί μόνο από οργανισμούς που μετατρέπουν την ενέργεια του φωτός και το διοξείδιο του άνθρακα σε οξυγόνο και νερό.
Η διαδικασία αυτή, γνωστή ως φωτοσύνθεση, χρησιμοποιείται σήμερα από εκατομμύρια φυτικών ειδών και βακτηρίων.
Η ανάπτυξη και ο πολλαπλασιασμός τέτοιων ειδών, που παράγουν οξυγόνο, ήταν που άλλαξε τη σύνθεση της ατμόσφαιρας της Γης, προσθέτοντας πολύ περισσότερο οξυγόνο σε αυτή, κάτι που οδήγησε στην εμφάνιση των πρώτων πολυκύτταρων οργανισμών.
«Πρόκειται για ένα πολύ συναρπαστικό εύρημα, το οποίο βοηθά να καλύψουμε το κενό στη γνώση μας γύρω από την εξέλιξη στα πρώτα στάδια της Γης. Το υλικό αυτό (paleosol) από την Ινδία, μας λέει ότι υπήρχε ένας βραχύβιος παλμός ατμοσφαιρικής οξυγόνωσης και ότι αυτό συνέβη πολύ νωρίτερα απ’ ό,τι πίστευαν οι επιστήμονες» σχολίασε ο επίκουρος καθηγητής Quentin Crowley από τη σχολή Φυσικών Επιστημών του πανεπιστημίου Trinity.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Geology.
«Οι χημικές αλλαγές που συμβαίνουν μας αποκαλύπτουν τη σύνθεση της ατμόσφαιρας εκείνη την εποχή. Το δείγμα που μελετήσαμε είναι τουλάχιστον 3,02 δισεκατομμυρίων ετών και μας δείχνει ότι οι διάφορες αλλαγές συνέβησαν σε μια ατμόσφαιρα με αυξημένα επίπεδα οξυγόνου» πρόσθεσε και κατέληξε: «Είναι το αρχαιότερο γνωστό παράδειγμα οξειδωτικών καιρικών συνθηκών σε χερσαίο περιβάλλον, που συνέβη περίπου 600 εκατ. χρόνια πριν από το Μεγάλο Γεγονός Οξείδωσης -Great Oxidation Event- που έθεσε τα θεμέλια για την εξέλιξη της σύνθετης ζωής».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου