Κατάλληλο μέρος για να αποθηκεύσουμε το σιτάρι είναι τα ανώγεια που έχουν φως από το ανατολικό μέρος. Την αποθήκη πρέπει να την πιάνει ο βοριάς και ο...
δυτικός άνεμος, όχι για πολύ όμως. Να μην την πειράζει καθόλου ο νοτιάς και άλλοι τέτοιοι άνεμοι. Η αποθήκη πρέπει να έχει πολλά παράθυρα μικρά για να βγαίνει ο ζεστός αχνός και να μπαίνει ο δροσερός άνεμος να αερίζει το σιτάρι. Δεν πρέπει να έχει ούτε υγρασία ούτε καμία άσχημη μυρωδιά, ούτε αηδιαστικές αναθυμιάσεις. Και πρέπει να είναι μακριά από στάβλους και βουστάσια και ζεστά μέρη.
Οι τοίχοι της αποθήκης πρέπει να αλείφονται με λάσπες ανακατωμένη με τρίχες και όχι με άχυρα και έπειτα με ασπρόχωμα και από μέσα και από απέξω. Κατόπιν μουσκεύουμε τις ρίζες και τα φύλλα από αγριαγγουριά δύο ημέρες μέσα σε νερό και με το νερό αυτό ζυμώνουμε την αμμοκονία και αλείφουμε με προσοχή τους τοίχους της αποθήκης από μέσα.
Άλλοι πάλι βάζουν μέσα στο σιτάρι στάχτη από κλώνους βελανιδιάς ή σβουνιά ξερή. Και άλλοι ξερά κλωνάρια από αψινθιά ή από μυρμηγκοβότανο ή ξερά φύλλα από αμάραντο.
Προτιμότερο όμως είναι να βρέχει κανείς την αμμοκονία με μούργα γιατί καταστρέφει όλα τα ζωύφια και το σιτάρι το κάνει πιο στερεό και μεστό. Και για αυτό μερικοί ραντίζουν τους τοίχους με μούργα βρασμένη τόσο ώστε να μείνει η μισή και αφού την αφήσουν να στεγνώσει, βάζουν στην αποθήκη τον καρπό. Ακόμα δε καλύτερα είναι να ετοιμάσουμε στεγνό ασπρόχωμα ή φύλλα ροδιάς ξερά και κοσκινισμένα και όταν αποθηκεύουμε το σιτάρι να βάζουμε μέσα το ασπρόχωμα ή τα φύλλα – 320 δρ. στις 40 οκάδες σιτάρι.
Πολύ ωφέλιμο είναι ακόμα να στρώσουμε από κάτω από το σιτάρι κόνυζα μισόξερη και αφού βάλουμε έως 400 οκάδες σιτάρι, να ξαναστρώσουμε από πάνω κόνυζα και πάλι σιτάρι, μέχρι να το βάλουμε όλο στην αποθήκη. Το σιτάρι που θα αποθηκεύσουμε έτσι, όχι μόνο θα διατηρηθεί πολλά χρόνια χωρίς να σαπίσει, αλλά όταν γίνει ψωμί θα φτάσει στο ίδιο βάρος. Πρέπει όμως να έχουμε πάντα υπόψη μας ότι το σιτάρι με την πολυκαιρία μαυρίζει πολύ και γίνεται πικρό και για αυτό είναι αναγκαία τα προφυλακτικά μέτρα που είπαμε παραπάνω.
Το κριθάρι διατηρείται, αν βάλουμε ανάμεσα ξερά φύλλα από δάφνη ή στάχτη από οποιοδήποτε ξύλο, ιδίως όμως από ξύλο δάφνης. Επίσης διατηρείτε αν βάλουμε αμάραντο ξερό ανακατωμένο με άγριο δυόσμο και γύψο. Τα μυρμήγκια δεν πειράζουν το σωρό με το γέννημα αν γύρω από το σωρό γράψουμε μια γραμμή με κιμωλία ή αν βάλλουμε γύρω γύρω άγριο-ρίγανη.
Πηγή:Γεωπονικά-Κασσιανού Βάσσου
Για να φυλάς σιτάρι πολύ καιρό χωρίς να χαλάει
Βάζε στο σωρό φύλλα ελιάς, η κόλιαντρου, η αψιθιάς, ή αμάραντου, όλα αυτά τα χορτάρια και μάλιστα το αγάλλοχον, έχουν χάρη να διαφυλάττουν γερά και άβλαβα από κάθε είδους φθοράς τους καρπούς και όταν ξεραθούν αυτά τα φύλλα πέταγέ τα και βάζε άλλα εγκαίρως. Το κεχρί να βάζεις ένα τρίτο σε κάθε καρπό να το φυλάει άβλαβο, ή βράσε θαλασσινό νερό με λίγο λάδι και βρέξε με αυτά το έδαφος της γης που βάζεις τους καρπούς και κάνε το ίδιο στους τριγύρω τοίχους.
Σε κάθε δύο κοιλά ή μουζούρια σιτάρι βάζε μίαν λίτραν αλάτι καλά τριμμένο και ανακάτωσε το σε όλο το σιτάρι. Το ίδιο κάνει και ο απήγανος και όλα τα άνθη που έχουν άσχημη μυρωδιά, επειδή η άσχημη μυρωδιά τους διώκει όλα τα ζωύφια που χαλάνε τους καρπούς. Αυτά τα άνθη φθείρουν τους ψύλλους και τους κορέους, να τα βάζεις στο στρώμα σου, ή να τα βράζεις με σκύλλινον ξύδι και με αυτό να αλείφεις τα σανίδια, έτσι δε και ασβέστη άσβεστο να βάζεις, ένα μουζούρι ασβέστη σε εκατό μουζούρια καρπού (ένα μέρος ασβέστη στα εκατό μέρη καρπού για ευκολία) το φυλάει θαυμάσια.
Για να μην χαλάσει το αλεύρι
Το δε αλεύρι φυλάγεται πολύ καιρό και δε βλάπτεται, εάν σχίσεις δαδί λιπαρό και βάλεις μέσα μικρά κομμάτια σε διάφορους τόπους του σάκου ή άλλου αγγείου όπου το έχεις και πάτησέ το όσο μπορείς ή βάλε αλάτι αντί για δαδιά και όταν θέλεις να το χρησιμοποιήσεις κοσκίνισέ το και μένει το αλάτι στη κρησάρα.
Πηγή:Γεωπονικόν-Αγάπιου μοναχού του Κρητός
Σημειώσεις
*Κοιλό = Ένα κοιλό Φαναρίου = δύο κοιλά/σταμπόλια Κωνσταντινουπόλεως. Διευκρινίζεται ότι κάθε περιοχή είχε το δικό της διαφορετικό «κοιλό», γι’ αυτό και για διευκόλυνση στις συναλλαγές είχε καθιερωθεί το «κοιλό Κωνσταντινουπόλεως» ή αλλιώς «σταμπόλι», όρος που προέρχεται από τη φράση «εις την πόλη». Ένα «σταμπόλι» = δύο «Κουβέλια» = είκοσι τέσσερις οκάδες.
*Οκά Μονάδα βάρους που αντιστοιχούσε σε 1.282 γραμμάρια.
*Μουζούρι Μονάδα βάρους που χρησιμοποιείται στην Κρήτη και αντιστοιχεί σε 15 οκάδες σιταριού ή 13 οκάδες κριθαριού.
http://www.ftiaxno.gr
δυτικός άνεμος, όχι για πολύ όμως. Να μην την πειράζει καθόλου ο νοτιάς και άλλοι τέτοιοι άνεμοι. Η αποθήκη πρέπει να έχει πολλά παράθυρα μικρά για να βγαίνει ο ζεστός αχνός και να μπαίνει ο δροσερός άνεμος να αερίζει το σιτάρι. Δεν πρέπει να έχει ούτε υγρασία ούτε καμία άσχημη μυρωδιά, ούτε αηδιαστικές αναθυμιάσεις. Και πρέπει να είναι μακριά από στάβλους και βουστάσια και ζεστά μέρη.
Οι τοίχοι της αποθήκης πρέπει να αλείφονται με λάσπες ανακατωμένη με τρίχες και όχι με άχυρα και έπειτα με ασπρόχωμα και από μέσα και από απέξω. Κατόπιν μουσκεύουμε τις ρίζες και τα φύλλα από αγριαγγουριά δύο ημέρες μέσα σε νερό και με το νερό αυτό ζυμώνουμε την αμμοκονία και αλείφουμε με προσοχή τους τοίχους της αποθήκης από μέσα.
Άλλοι πάλι βάζουν μέσα στο σιτάρι στάχτη από κλώνους βελανιδιάς ή σβουνιά ξερή. Και άλλοι ξερά κλωνάρια από αψινθιά ή από μυρμηγκοβότανο ή ξερά φύλλα από αμάραντο.
Προτιμότερο όμως είναι να βρέχει κανείς την αμμοκονία με μούργα γιατί καταστρέφει όλα τα ζωύφια και το σιτάρι το κάνει πιο στερεό και μεστό. Και για αυτό μερικοί ραντίζουν τους τοίχους με μούργα βρασμένη τόσο ώστε να μείνει η μισή και αφού την αφήσουν να στεγνώσει, βάζουν στην αποθήκη τον καρπό. Ακόμα δε καλύτερα είναι να ετοιμάσουμε στεγνό ασπρόχωμα ή φύλλα ροδιάς ξερά και κοσκινισμένα και όταν αποθηκεύουμε το σιτάρι να βάζουμε μέσα το ασπρόχωμα ή τα φύλλα – 320 δρ. στις 40 οκάδες σιτάρι.
Πολύ ωφέλιμο είναι ακόμα να στρώσουμε από κάτω από το σιτάρι κόνυζα μισόξερη και αφού βάλουμε έως 400 οκάδες σιτάρι, να ξαναστρώσουμε από πάνω κόνυζα και πάλι σιτάρι, μέχρι να το βάλουμε όλο στην αποθήκη. Το σιτάρι που θα αποθηκεύσουμε έτσι, όχι μόνο θα διατηρηθεί πολλά χρόνια χωρίς να σαπίσει, αλλά όταν γίνει ψωμί θα φτάσει στο ίδιο βάρος. Πρέπει όμως να έχουμε πάντα υπόψη μας ότι το σιτάρι με την πολυκαιρία μαυρίζει πολύ και γίνεται πικρό και για αυτό είναι αναγκαία τα προφυλακτικά μέτρα που είπαμε παραπάνω.
Το κριθάρι διατηρείται, αν βάλουμε ανάμεσα ξερά φύλλα από δάφνη ή στάχτη από οποιοδήποτε ξύλο, ιδίως όμως από ξύλο δάφνης. Επίσης διατηρείτε αν βάλουμε αμάραντο ξερό ανακατωμένο με άγριο δυόσμο και γύψο. Τα μυρμήγκια δεν πειράζουν το σωρό με το γέννημα αν γύρω από το σωρό γράψουμε μια γραμμή με κιμωλία ή αν βάλλουμε γύρω γύρω άγριο-ρίγανη.
Πηγή:Γεωπονικά-Κασσιανού Βάσσου
Για να φυλάς σιτάρι πολύ καιρό χωρίς να χαλάει
Βάζε στο σωρό φύλλα ελιάς, η κόλιαντρου, η αψιθιάς, ή αμάραντου, όλα αυτά τα χορτάρια και μάλιστα το αγάλλοχον, έχουν χάρη να διαφυλάττουν γερά και άβλαβα από κάθε είδους φθοράς τους καρπούς και όταν ξεραθούν αυτά τα φύλλα πέταγέ τα και βάζε άλλα εγκαίρως. Το κεχρί να βάζεις ένα τρίτο σε κάθε καρπό να το φυλάει άβλαβο, ή βράσε θαλασσινό νερό με λίγο λάδι και βρέξε με αυτά το έδαφος της γης που βάζεις τους καρπούς και κάνε το ίδιο στους τριγύρω τοίχους.
Σε κάθε δύο κοιλά ή μουζούρια σιτάρι βάζε μίαν λίτραν αλάτι καλά τριμμένο και ανακάτωσε το σε όλο το σιτάρι. Το ίδιο κάνει και ο απήγανος και όλα τα άνθη που έχουν άσχημη μυρωδιά, επειδή η άσχημη μυρωδιά τους διώκει όλα τα ζωύφια που χαλάνε τους καρπούς. Αυτά τα άνθη φθείρουν τους ψύλλους και τους κορέους, να τα βάζεις στο στρώμα σου, ή να τα βράζεις με σκύλλινον ξύδι και με αυτό να αλείφεις τα σανίδια, έτσι δε και ασβέστη άσβεστο να βάζεις, ένα μουζούρι ασβέστη σε εκατό μουζούρια καρπού (ένα μέρος ασβέστη στα εκατό μέρη καρπού για ευκολία) το φυλάει θαυμάσια.
Για να μην χαλάσει το αλεύρι
Το δε αλεύρι φυλάγεται πολύ καιρό και δε βλάπτεται, εάν σχίσεις δαδί λιπαρό και βάλεις μέσα μικρά κομμάτια σε διάφορους τόπους του σάκου ή άλλου αγγείου όπου το έχεις και πάτησέ το όσο μπορείς ή βάλε αλάτι αντί για δαδιά και όταν θέλεις να το χρησιμοποιήσεις κοσκίνισέ το και μένει το αλάτι στη κρησάρα.
Πηγή:Γεωπονικόν-Αγάπιου μοναχού του Κρητός
Σημειώσεις
*Κοιλό = Ένα κοιλό Φαναρίου = δύο κοιλά/σταμπόλια Κωνσταντινουπόλεως. Διευκρινίζεται ότι κάθε περιοχή είχε το δικό της διαφορετικό «κοιλό», γι’ αυτό και για διευκόλυνση στις συναλλαγές είχε καθιερωθεί το «κοιλό Κωνσταντινουπόλεως» ή αλλιώς «σταμπόλι», όρος που προέρχεται από τη φράση «εις την πόλη». Ένα «σταμπόλι» = δύο «Κουβέλια» = είκοσι τέσσερις οκάδες.
*Οκά Μονάδα βάρους που αντιστοιχούσε σε 1.282 γραμμάρια.
*Μουζούρι Μονάδα βάρους που χρησιμοποιείται στην Κρήτη και αντιστοιχεί σε 15 οκάδες σιταριού ή 13 οκάδες κριθαριού.
http://www.ftiaxno.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου